Lees hier de recensie van mijn biografie van Jef Last van Patrick Bassant, schrijver van de levendige roman De vlinder in de inktpot (2020) over de Spaanse Burgeroorlog, waarin Jef Last ook nog een rol speelt. Een hartelijke mailwisseling tussen ons volgde.
Maandelijks archief: maart 2021
Twee interviews
Yvonne Scholten schreef voor de Stichting Spanje 1936-1939 een prachtige stuk: ‘Rudi Wester sleept je op boeiende wijze mee in het leven van Last – en daarmee ook in driekwart eeuw Nederlandse en internationale geschiedenis.’
Paul Hofman interviewde me voor de Gaykrant.
Egbert Hartman
Vertaler, Ruslandkenner en fotograaf Egbert Hartman schreef een mooi stuk over de biografie waarin hij zijn moeder, die een school- en studievriendin was Jefs dochter Femke, herinnert.
Jan de Boer
Jan de Boer, een Nederlands dichter die in Zuid-Frankrijk woont en getrouwd is met een Française van Spaanse afkomst, schreef een enthousiaste recensie, verweven met zijn eigen ervaringen. De recensie zal worden geplaatst in Civis Mundi, een tijdschrift voor intellectuele discussies over maatschappelijke vraagstukken.
Anton de Kom
Ingezonden brief in Het Parool van 3 maart:
Dat was een mooie recensie van Hans Renders over mijn biografie van Jef Last, Bestaat er een raarder leven dan het mijne? (Het Parool, 27 februari). Alleen wil ik één ding graag rechtzetten wat betreft de kwestie Anton de Kom en Jef Last.
Renders schrijft dat ik mijn vingers ‘kennelijk niet heb willen branden aan het verhaal dat Jef Last flink heeft meegeschreven aan Wij slaven van Suriname van Anton de Kom.’
Dat is niet juist. Ik maak heel duidelijk dat Last en De Kom als vrienden samen werkten aan de eerste versie van Wij slaven in 1931. Vervolgens heeft De Kom geheel alleen de tweede, en definitieve, versie geschreven, uitgegeven in 1934. Last heeft deze versie nooit gezien (alweer druk met andere zaken), vandaar dat hij dacht dat hij samen met De Kom de definitieve uitgave had geschreven.
Dat was een – zeer slordig – misverstand van de kant van Last. Hetzelfde concluderen ook de biografen van Anton de Kom.
Last en De Kom zijn vrienden gebleven. De Kom was medewerker van het illegale De Vonk, waarvan Last redacteur was, tot hij in 1944 in concentratiekampen belandde. Hij heeft het succes van zijn indrukwekkende Wij slaven van Suriname dus niet mee mogen maken.
Nog meer aandacht
De kranten blijven schrijven over mijn Jef Last-biografie.
Elma Drayer leidt haar bespreking in de Volkskrant in met ‘Nu hoor je zijn naam zelden meer, maar bij leven was veelschrijver en verzetsman Jef Last wereldberoemd in Nederland. Van de vele draden in zijn kloeke biografie is Lasts politieke werdegang het interessantste.’
Op het Biografieportaal deelt Ernst Bruinsma een mooi compliment uit: ‘Rudi Wester nodigt in deze uiterst leesbare en liefdevolle biografie haar lezers nadrukkelijk uit tot een hernieuwde kennismaking met het werk van Jef Last.’
Op zijn blog We'll always have Paris noemt Raymond van de Boogaard Bestaat er een raarder leven dan het mijne? een ‘alleraardigste’ biografie.
Nederlands Dagblad noemt mijn boek een ‘goed geschreven en uitstekend gedocumenteerde biografie’
In Trouw noemt Paul van der Steen Bestaat er een raarder leven dan het mijne ‘een boeiend boek over de levenslange zoektocht van schrijver Jef Last naar liefde en rechtvaardigheid.’
Marijn Kruk besprak mijn boek voor De Groene Amsterdammer:
