Ingezonden brief in Het Parool van 3 maart:
Dat was een mooie recensie van Hans Renders over mijn biografie van Jef Last, Bestaat er een raarder leven dan het mijne? (Het Parool, 27 februari). Alleen wil ik één ding graag rechtzetten wat betreft de kwestie Anton de Kom en Jef Last.
Renders schrijft dat ik mijn vingers ‘kennelijk niet heb willen branden aan het verhaal dat Jef Last flink heeft meegeschreven aan Wij slaven van Suriname van Anton de Kom.’
Dat is niet juist. Ik maak heel duidelijk dat Last en De Kom als vrienden samen werkten aan de eerste versie van Wij slaven in 1931. Vervolgens heeft De Kom geheel alleen de tweede, en definitieve, versie geschreven, uitgegeven in 1934. Last heeft deze versie nooit gezien (alweer druk met andere zaken), vandaar dat hij dacht dat hij samen met De Kom de definitieve uitgave had geschreven.
Dat was een – zeer slordig – misverstand van de kant van Last. Hetzelfde concluderen ook de biografen van Anton de Kom.
Last en De Kom zijn vrienden gebleven. De Kom was medewerker van het illegale De Vonk, waarvan Last redacteur was, tot hij in 1944 in concentratiekampen belandde. Hij heeft het succes van zijn indrukwekkende Wij slaven van Suriname dus niet mee mogen maken.